Στις ψεύτικες πολιτείες νόμος και τάξη
Σε μια πολιτεία ανομίας υπάρχουν ψευτονόμοι με την έννοια ότι θεσμοθετούνται με περισσή αυστηρότητα και σχολαστική συρματοπλεγματώδη διατύπωση, ενώ κανείς δεν ενδιαφέρεται αν τηρούνται. Η έλλειψη ενδιαφέροντος δεν είναι απλώς δείγμα αδιαφορίας ή αδυναμίας της πολιτείας, όπως η ίδια θέλει να αφήσει να εννοείται, είναι εμπρόθετη προκειμένου να συντηρείται ένα καθεστώς εξυπηρέτησης εκείνων που τους παραβιάζουν και δήθεν θα έπρεπε να τιμωρηθούν. Ακόμη κι όταν μια τέτοια πολιτεία αδιαφορεί, η αδιαφορία είναι επιλεκτική και χαρακτηριστική των προτεραιοτήτων και επιδιώξεών της. Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:
- Είναι δύσκολο, δαιδαλώδες, σχεδόν αδύνατο να ανοίξεις μια επιχείρηση, ακριβώς για να μπορούν να τις ανοίγουν "αυτοί που πρέπει". Την περίπτωση αυτή και πώς συνδέεται με το τριτοκοσμικό κράτος και τις συμμορίες που το διοικούν εξηγούν οι Ατζέμογλου και Ρόμπινσον στο "Why Nations Fail" (σύγγραμμα με πολλά προβλήματα, αλλά που στο σημείο αυτό τα λέει μια χαρά).
- Υπάρχουν πεζόδρομοι δήθεν για τους πεζούς, αλλά περισσότερο προς χάριν των έργων και προκειμένου να μπορούν να παρκάρουν εύκολα οι "έξυπνοι" που θέλουν να κάνουν βιαστικά ψώνια ή προβλέπουν ότι θα βγουν τύφλα στο μεθύσι απ' τα γύρω μπαρ και θα δυσκολευτούν να περπατήσουν.
- Υπάρχει νόμος για το κάπνισμα, για να φαίνεται το κράτος προοδευτικό, αλλά φυσικά δεν τηρείται για να μη χάνονται ψήφοι, έσοδα και για να μην εκνευρίζονται οι καπνοβιομήχανοι. Τουλάχιστον αν υπήρχε νόμος υπέρ του καπνίσματος θα μπορούσε κάποιος να ζητήσει καλύτερο αερισμό και μια καπνοδόχο στους χώρους εργασίας. Κατά καιρούς μερικοί απ' τους υπεύθυνους για την τήρηση των νόμων αυτών κάνουν ηρωικές δηλώσεις για ξεκάρφωμα, ύστερα όμως πέφτουν πάλι σε λήθαργο.
- Υπάρχουν στους δρόμους όρια ταχύτητας που δεν ελέγχονται σχεδόν ποτέ, οπότε μόνο ένας που μισοκοιμάται ή βγήκε με το σαραβαλάκι του ή θέλει να προκαλέσει την τύχη του μπορεί να τα τηρήσει κινούμενος "προκλητικά" αργά. Μάλιστα αν τύχει και κάπου τα όρια είναι ψηλά, περιέργως πως ο μέσος όρος ταχύτητας πέφτει αντί να ανεβαίνει, ίσως γιατί κανείς πιστεύει τις πινακίδες, ίσως γιατί κανείς δε νοιάζεται γι' αυτές. Τα προηγούμενα συνδυάζονται με το εξής γεγονός: Τα χαμηλά όρια είναι "βολικά" για τις εν γένει ανύπαρκτες δυνάμεις τάξης, μιας και τότε όλα τα ατυχήματα μπορούν να αποδίδονται σε υπερβολική ταχύτητα.
- Υπάρχουν λεωφορειολωρίδες για να περνούν γρήγορα οι "έξυπνοι" και και προς διάκρισή τους από το "ηλίθιο κοπάδι" που κινείται αργά υπάκουο στη μοίρα του. Όσο για την δήθεν προορισμένη χρήση τους απ' τα λεωφορεία, μακάρι να ήταν περισσότερα και στην ώρα τους, όπως στην Κουτοφραγκιά.
Κάποτε πρέπει ν' αρχίσουμε να βλέπουμε τα φαινόμενα όπως είναι κι όχι όπως μας λένε ότι είναι.
- Είναι δύσκολο, δαιδαλώδες, σχεδόν αδύνατο να ανοίξεις μια επιχείρηση, ακριβώς για να μπορούν να τις ανοίγουν "αυτοί που πρέπει". Την περίπτωση αυτή και πώς συνδέεται με το τριτοκοσμικό κράτος και τις συμμορίες που το διοικούν εξηγούν οι Ατζέμογλου και Ρόμπινσον στο "Why Nations Fail" (σύγγραμμα με πολλά προβλήματα, αλλά που στο σημείο αυτό τα λέει μια χαρά).
- Υπάρχουν πεζόδρομοι δήθεν για τους πεζούς, αλλά περισσότερο προς χάριν των έργων και προκειμένου να μπορούν να παρκάρουν εύκολα οι "έξυπνοι" που θέλουν να κάνουν βιαστικά ψώνια ή προβλέπουν ότι θα βγουν τύφλα στο μεθύσι απ' τα γύρω μπαρ και θα δυσκολευτούν να περπατήσουν.
- Υπάρχει νόμος για το κάπνισμα, για να φαίνεται το κράτος προοδευτικό, αλλά φυσικά δεν τηρείται για να μη χάνονται ψήφοι, έσοδα και για να μην εκνευρίζονται οι καπνοβιομήχανοι. Τουλάχιστον αν υπήρχε νόμος υπέρ του καπνίσματος θα μπορούσε κάποιος να ζητήσει καλύτερο αερισμό και μια καπνοδόχο στους χώρους εργασίας. Κατά καιρούς μερικοί απ' τους υπεύθυνους για την τήρηση των νόμων αυτών κάνουν ηρωικές δηλώσεις για ξεκάρφωμα, ύστερα όμως πέφτουν πάλι σε λήθαργο.
- Υπάρχουν στους δρόμους όρια ταχύτητας που δεν ελέγχονται σχεδόν ποτέ, οπότε μόνο ένας που μισοκοιμάται ή βγήκε με το σαραβαλάκι του ή θέλει να προκαλέσει την τύχη του μπορεί να τα τηρήσει κινούμενος "προκλητικά" αργά. Μάλιστα αν τύχει και κάπου τα όρια είναι ψηλά, περιέργως πως ο μέσος όρος ταχύτητας πέφτει αντί να ανεβαίνει, ίσως γιατί κανείς πιστεύει τις πινακίδες, ίσως γιατί κανείς δε νοιάζεται γι' αυτές. Τα προηγούμενα συνδυάζονται με το εξής γεγονός: Τα χαμηλά όρια είναι "βολικά" για τις εν γένει ανύπαρκτες δυνάμεις τάξης, μιας και τότε όλα τα ατυχήματα μπορούν να αποδίδονται σε υπερβολική ταχύτητα.
- Υπάρχουν λεωφορειολωρίδες για να περνούν γρήγορα οι "έξυπνοι" και και προς διάκρισή τους από το "ηλίθιο κοπάδι" που κινείται αργά υπάκουο στη μοίρα του. Όσο για την δήθεν προορισμένη χρήση τους απ' τα λεωφορεία, μακάρι να ήταν περισσότερα και στην ώρα τους, όπως στην Κουτοφραγκιά.
Κάποτε πρέπει ν' αρχίσουμε να βλέπουμε τα φαινόμενα όπως είναι κι όχι όπως μας λένε ότι είναι.
Comments