Τα "δελτία ειδήσεων" ως μαντεία

Μπορεί καθένας να έχει τη δική του άποψη για το ρόλο των δελτίων ειδήσεων σε κάθε χώρα, μπορεί συχνά να τα θεωρεί οργανωμένα κέντρα προπαγάνδας υπέρ διαφόρων συμφερόντων, μπορεί να θεωρεί ορισμένους δημοσιογράφους παπαγαλάκια, αλλά στα καθ' ημάς έχουν πάρει μια νέα τροπή, που δεν θυμάμαι να την έχω δει πουθενά αλλού. Έχουν γίνει κάτι σαν μαντεία ή γραφεία στοιχημάτων.

Συνήθως ένα δελτίο ειδήσεων αναφέρεται σε παρελθόντα γεγονότα εξ ορισμού. Μπορεί τα "γεγονότα" κατά περίπτωση να είναι φανταστικά και κατασκευασμένα, μπορεί να ερμηνεύονται και να σχολιάζονται κατά το δοκούν, μπορεί να δραματοποιούνται με μουσική επένδυση και κλάμματα "αυτοπτών", αλλά δεν παύουν να είναι παρελθόντα. Η "είδηση" είναι πληροφορία για οτιδήποτε, αλλά κυρίως για γεγονότα. Η ίδια η λέξη "γεγονός" είναι ουσιαστικοποιημένη μετοχή παρακειμένου του γίγνομαι, έχει επομένως να κάνει με πράγματα που έχουν ήδη γίνει.

Ομολογουμένως υπάρχουν και θέματα για πρόβλεψη που νομίμως μπορούν να εμφανισθούν σ' ένα δελτίο ειδήσεων. Συνήθως αφορούν σε επικείμενα σημαντικά ζητήματα, φαινόμενα, αποφάσεις που θα επηρεάσουν το μέλλον μιας κοινωνίας. Ένα μόνιμο θέμα πρόβλεψης είναι ο καιρός. Η απόφαση των Σκωτσέζων για την ανεξαρτησία τους, το αποτέλεσμα επικείμενων εκλογών, το αν και ποιος θα εκλεγεί ή όχι πρόεδρος δημοκρατίας σε μερικούς μήνες, το πού θα βρεθεί, αν βρεθεί, ένα αεροπλάνο που χάθηκε, το αν θα βρεθεί στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων το σωματίδιο Higgs είναι "νόμιμα" προς πρόβλεψη θέματα που απαντώνται στα δελτία ειδήσεων και σε εκπομπές πολιτικού σχολιασμού σε όλον τον κόσμο.

Όταν όμως το δελτίο ειδήσεων αντιμετωπίζεται αποκλειστικά ως εργαλείο προσέλκυσης εσόδων από διαφήμιση "sky is the limit". Η τέτοια αντιμετώπιση είναι χαρακτηριστική μιας κοινωνίας που δεν αντιλαμβάνεται την αξία της πληροφόρησης του πολίτη, ούτε καν της συγκαλυμένης προπαγάνδας και της πλύσης εγκεφάλου. Ο σκοπός είναι κλασσικά "αίμα και σπέρμα", όσο αυτά μπορούν να βρεθούν, δραματοποίηση των πάντων. Έτσι έχουμε ειδήσεις τύπου reality ή πρωινάδικου, όπου ο παρουσιαστής κάνει χαζοχαρούμενα σχόλια, που θεωρεί πως θα εκλαϊκεύσουν την είδηση, πως θα κάνουν το θεατή να καθίσει μπροστά στην οθόνη και θα ανεβάσει τα νούμερα της τηλεθέασης.

Κι έτσι φτάνουμε στη νέα μεγαλοφυή καινοτομία των ελληνικών "δελτίων ειδήσεων", τα στοιχήματα επί παντός επιστητού προκειμένου να δημιουργηθεί και να συντηρηθεί ατμόσφαιρα θρίλερ στο υποτιθέμενο δελτίο. Το ερώτημα "ποιος είναι θαμμένος στην Αμφίπολη" δεν αρκεί να το διατυπώσουμε μια φορά, πρέπει να αναμασάται σε καθημερινή βάση με νέους σχετικούς και άσχετους μάντεις κάθε φορά, με εικόνες και μουσική επένδυση που θα επιτείνουν την αδημονία και την αγωνία. Τι συνταρακτικό θα πουν μόλις μια ώρα αργότερα στη βουλή ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην επικείμενη ομηρική μονομαχία τους; Πώς θα γίνει η "κορύφωση της μάχης στη βουλή";

Όταν τα παραπάνω μετατραπούν σε γεγονότα η αξία τους στο τηλεοπτικό χρηματιστήριο θα καθορίσει διαφορετικά τον τρόπο παρουσίασής τους και τη διάρκεια της έκθεσής τους. Όταν προκύψει ότι στην Αμφίπολη είναι π.χ. ο Νέαρχος, τον οποίο ούτε ένας στους εκατό θεατές δε γνωρίζει, ή όταν γίνουν οι συγκεκριμένες εξαγγελίες των πολιτικών, πιθανότατα θα αφιερωθεί πολύ λιγότερος χρόνος απ' το χρόνο που αφιερώθηκε στα αντίστοιχα στοιχήματα.