Blog in Fog (II)

Σήμερα είναι δεύτερη μέρα εξέλιξης του ναυαγίου ενός καιόμενου φέρι μεταξύ Αλβανίας, Ελλάδας και Ιταλίας, αλλά ταυτόχρονα και μέρα έντονων πολιτικών ζυμώσεων εν όψει της τρίτης ψηφοφορίας για εκλογή προέδρου στη βουλή. Στην τηλεόραση έχουν επανέλθει τα πολιτικά πάνελ μαζί με παράθυρα εικόνων απ’ το πλοίο, σε ένα συμπτωματικό πλην ενδιαφέροντα συμβολισμό για την πορεία της χώρας. Τη χθεσινή μέρα τα κανάλια κάλυψαν φτηνά τον τηλεοπτικό τους χρόνο με την πρώτη από τις δύο συνιστώσες της κλασσικής συνταγής «αίμα και σπέρμα». Στην αρχή με δεδομένη την ένδεια σχετικής εικόνας έδειχναν οτιδήποτε, π.χ. σκάφη του λιμενικού να κόβουν βόλτες στο Σαρωνικό. Οι τηλεπαρουσιαστές έσπρωξαν τις αναλύσεις στις γνωστούς τους συγκινησιακούς άξονες. Όταν φάνηκε ότι ο πλοίαρχος δεν ανταποκρινόταν στο μοντέλο του επιπόλαιου εγκληματία αναπτύχθηκε η εικόνα του άψογου επαγγελματία και καλού οικογενειάρχη. Πάντα υπάρχει το plan B. Στο μεταξύ οι τηλεπαρουσιαστές φάνηκαν έτοιμοι να ποντάρουν στην πληθώρα των

Ένας χιουμορίστας φίλος ήρθε πριν από χρόνια από την πρώτη επίσκεψή του στην Κύπρο και μου είπε τις πρώτες του επιφανειακές εντυπώσεις: "Ξέρεις πώς λένε εκεί τα δελτία ειδήσεων ό,τι συμβαίνει στην άλλη πλευρά; Βάζουν μπροστά σε όλες τις λέξεις το πρόθεμα 'ψευδο-' κι αυτό είν' όλο. Για παράδειγμα, λένε πως ο ψευδοπρόεδρος του ψευδοκράτους προσγειώθηκε στο ψευδοαεροδρόμιον με το ψευδοαεροπλάνον του επιστρέφοντας από την ψευδοεπίσκεψίν του στις Βρυξέλλες." Φυσικά πρόκειται για αστείο. Όμως το ίδιο αστείο σκεφτείτε μήπως ταιριάζει καλύτερα αλλού. Βάζω μερικές ενδεικτικές διασκευές ειδήσεων από μια ψευδοχώρα, και σκεφτείτε μήπως όλα ή κάποια απ' αυτά σας κάνουν "κλικ": "Στην ψευδοβουλή μετά από μια ψευδοσυνεδρίαση οι ψευδοβουλευτές ψευδοψήφισαν τον ψευδοπροϋπολογισμό, καθώς και μια ψευδοτροπολογία στο ψευδονομοσχέδιο για την ψευδοαντιμετώπιση της διαφθοράς (ή του καπνίσματος, ή ό,τι άλλο επιθυμείτε). Επίσης αναγγέλθηκε ψευδοαυστηροποίηση του ψευ

Ομολογουμένως όσα θα πω πιο κάτω σχετίζονται με την πολιτική, με την οικονομία, με την οργάνωση της κοινωνίας, με ένα σύστημα αξιών, με την ηθική κι άλλα πολλά. Δεν έχω τόσο φιλόδοξο σχέδιο. Θα ξεκινήσω από μια πεζή κι απλοϊκή ερώτηση: Μήπως μας πιάνουν σε υπερβολικό βαθμό κορόιδα; Βέβαια όταν ζεις μέσα στον κόσμο της διαφήμισης, των καταστημάτων και των βιτρινών τους, όταν ζεις στην κοινωνία της αγοράς τέλος πάντων, δεν είναι δυνατό να ξεφύγεις εύκολα. Θυμάμαι πριν κάμποσες δεκαετίες, όταν στην Ελλάδα δεν υπήρχαν πεζόδρομοι, είδα πρώτη φορά σε πόλεις του εξωτερικού κόσμο να κυκλοφορεί σε πεζόδρομους κυριακάτικα ανάμεσα στα καταστήματα και σκέφτηκα: Αυτοί οι άνθρωποι τι κάνουν ανάμεσα στα κλειστά μαγαζιά; Δεν έχουν κάπου καλύτερα να πάνε; Ίσως την κατάσταση αποδίδει καλύτερα το απόφθεγμα Λαζόπουλου "πάμε στο σουπερμάρκετ να χαζέψουμε μουστάρδες". Ευτυχώς ακόμη οι μουστάρδες δεν εκτίθενται στις βιτρίνες. Να λοιπόν που η κατανάλωση έγινε αυτοσκοπός (κι όχι μέσο για να αποκτή

Στη Wikipedia το λήμμα για τη "λογοκλοπή" ( plagiarism ) υπάρχει σε πενήντα πέντε γλώσσες, αλλά όχι στην ελληνική. Φυσικά μπορεί κάποιος από μας να μεταφράσει π.χ. το αγγλικό λήμμα και να εμπλουτίσει έτσι τη Βικιπαίδεια, δηλαδή την ελληνική Wikipedia. Σ' αυτήν ο όρος αναφέρεται μόνο μέσα σε άλλα λήμματα, κατά κύριο λόγο σε βιογραφικά ηρώων της λογοκλοπής. Παραδοσιακοί χώροι κλοπής στο γραπτό λόγο είναι η λογοτεχνία, η δημοσιογραφία και η επιστήμη, διότι ο όρος χρησιμοποιείται κι αλλού, π.χ. στη μουσική,  τη ζωγραφική και τον κινηματογράφο παρ' όλο που πρόκειται για εικόνα κι όχι για λόγο. Στη λογοτεχνία το πρόβλημα είναι σύνθετο και ίσως περιορισμένο σε αριθμό κρουσμάτων. Πιο συνηθισμένη είναι η "δημιουργική ανασύνθεση" παρά η αναιδής κατά λέξη αντιγραφή. Είναι το 1984 του Όργουελ προϊόν λογοκλοπής με προέλευση το "Εμείς" του Ζαμυάτιν; Είναι λογοκλοπή η αντιγραφή της βασικής ιδέας ή και της πλοκής ενός έργου; Είναι στη ζωγραφική η ελληνική πρωτο